Autisme in verschillende vormen

Personen met autisme kunnen geen normale persoonlijk interacties ontwikkelen in elke omgeving. Maar toch zijn er verschillende soorten van autisme. Dit betekent dat de betrokken personen geen normale sociale contacten kan vormen. Deze bijzondere beperking kan zo hevig zijn dat het zelfs invloed kan hebben op de binding tussen een moeder en haar kind. Het is belangrijk op te merken dat, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, veel, zo niet de meeste mensen met deze stoornis, in staat zijn om affectie te tonen, zoals blijkt uit de genegenheid met hun moeder of de band met andere verzorgers. Echter, de manier waarop personen met autisme genegenheid tonen en de band die ze vormen verschilt enorm van de manier waarop anderen dat doen. Door een beperkte socialisatie kan een kind ten onrechte van autisme verdacht worden door familie en zorgverleners.

Als het kind zich ontwikkelt, is de interactie met anderen nog steeds abnormaal. Het verstoorde gedrag blijkt uit (het ontbreken van) oogcontact, gezichtsuitdrukkingen en lichaamshoudingen. Normale broer of zus relaties ontbreken en het kind lijkt zich vaak geïsoleerd te ontwikkelen. Het toont weinig of geen plezier of interesse in bij de leeftijd passende activiteiten. Kinderen of volwassenen gaan niet op zoek naar vriendjes of collega’s om mee te spelen of voor andere sociale interacties. In ernstige gevallen kunnen mensen met een autistische aandoening zich niet eens bewust zijn van de aanwezigheid van andere individuen.

Communicatie is meestal ernstig gestoord bij personen met autisme. Wat het individu begrijpt (receptieve taal) en wat er daadwerkelijk gezegd wordt door het individu (expressieve taal) wijkt nogal af of is aanzienlijk vertraagd. Tekortkomingen in taalbegrip uit zich onder meer in het onvermogen om eenvoudige aanwijzingen, vragen of opdrachten te begrijpen. Personen met een high-functionerend autisme spectrum stoornis kunnen een eenvoudige speech waarschijnlijk begrijpen, maar hebben nog steeds moeite met het interpreteren van de meer subtiele betekenis in gesprek. Vaak is toneel- of fantasiespel afwezig en hebben de kinderen moeite met spelletjes zoals verstoppertje of ik zie ik zie wat jij niet ziet. Tieners en volwassenen met autisme spelen vaak spelletjes die voor jonge kinderen geschikt zijn en vaak proberen ze om vriendschappen te leggen met mensen die veel jonger zijn dan zij.

Voor personen met autisme waarbij de spraak is ontwikkeld is het alsnog lastig om een gesprek te beginnen en te voeren. Vaak klinkt de spraak nogal ongebruikelijk. De normale emotie ontbreekt en vaak klinken de zinnen vlak of eentonig. De zinnen zijn vaak ook erg onvolwassen: “willen water” in plaats van “ik wil wat water, alstublieft.” Mensen met autisme herhalen vaak woorden of zinnen die tot hen zijn gesproken. Bijvoorbeeld, je zou kunnen zeggen, “Kijk naar het vliegtuig!” en het kind of de volwassene kunnen reageren “op het vliegtuig,” zonder enige kennis van wat er gezegd werd. Deze herhaling is bekend als echolalie. Memoriseren en reciteren van liedjes, verhalen, commercials, of zelfs hele scripts is niet ongebruikelijk. Hoewel dit veel mensen het gevoel geeft dat dit een teken is van intelligentie, weet de autistische persoon meestal zelf niet wat de inhoud is van hetgeen hij herhaalt.